Ως δεύτερη αιτία τύφλωσης στον κόσμο (ανάλογα με την φυλή), το γλαύκωμα αποτελεί μια σοβαρότατη νόσο κατά την οποία καταστρέφεται σταδιακά, χωρίς να γίνεται αντιληπτό από τον ασθενή, ακόμη και σε προχωρημένα στάδια, στις περισσότερες περιπτώσεις, το νευροεπιθήλιο του αμφιβληστροειδούς, ο ιστός, δηλαδή, που λαμβάνει και αρχικά μεταφέρει όλα τα οπτικά ερεθίσματα του οφθαλμού στον εγκέφαλο.
Η πιο συνήθης μορφή γλαυκώματος, στην ευρύτερη περιοχή της Ευρώπης και που αφορά στην Καυκάσια ανθρώπινη φυλή, είναι το Χρόνιο Γλαύκωμα Ανοικτής Γωνίας.
Στις μέρες μας, με την εξέλιξη της φαρμακευτικής τεχνολογίας, η νόσος αντιμετωπίζεται κυρίως με φαρμακευτική αγωγή σε κολύρια, με πολύ απλά, για τον ασθενή, δοσολογικά σχήματα. Σε κάποιες περιπτώσεις εφαρμόζονται συμπληρωματικές θεραπείες με ειδικά Laser ή/και τοποθέτηση ειδικών βαλβίδων αποχέτευσης του υδατοειδούς υγρού από τον πρόσθιο θάλαμο.
Σε περιπτώσεις ανθεκτικών μορφών της νόσου αλλά και σε ειδικές περιπτώσεις άλλων ειδών γλαυκώματος, εφαρμόζονται διάφορες χειρουργικές επεμβάσεις με επικεφαλής την τραμπεκουλεκτομή.